tchórzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tchórzyćrzę, tchórzyćrzy {{/stl 8}}– stchórzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} postępować jak tchórz; tracić śmiałość, odwagę; ze strachu rezygnować z jakiegoś działania : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tchórzyć — ndk VIb, tchórzyćrzę, tchórzyćrzysz, tchórz, tchórzyćrzył «postępować jak tchórz, trwożliwie, bojaźliwie; bać się, nie móc się zdobyć na działanie pod wpływem strachu» Tchórzyć przed nauczycielem, rodzicami. Tchórzyć przed publicznym występem … Słownik języka polskiego
cykor czuć — tchórzyć … Słownik gwary warszawskiej
cykorzyć — tchórzyć; bać się … Słownik gwary warszawskiej
rak — 1. Cofać się, wycofać się rakiem (z czegoś) «odstępować, odstąpić od jakichś zamierzeń, planów, rezygnować, zrezygnować z nich; tchórzyć, stchórzyć»: Tymczasem rząd rakiem wycofał się z oferty korzystnych dla Rosji redukcji broni atomowych w… … Słownik frazeologiczny
chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… … Słownik języka polskiego
tchórzenie — n I rzecz. od tchórzyć … Słownik języka polskiego
pękać — 1) Popadać w panikę, być przerażonym, tchórzyć Eng. To panic; to be frightened, scared, or cowardly 2) Tracić kontrolę emocjonalną; popadać w załamanie nerwowe Eng. To begin to lose control of one s feelings; to begin to suffer an emotional or… … Słownik Polskiego slangu
